Sandacz dostatecznie intensywnie, żerować zaczyna pod koniec sierpnia. Wrzesień i październik są najlepszymi miesiącami połowu. W ciepłą słoneczną pogodę łowimy wczesnym rankiem lub przed wieczorem, natomiast w dni chłodniejsze łowimy bez przerwy.

 Przy dużej klarowności wody, sandacz żeruje przy dnie. Zmętnienie się jej natomiast powoduje podniesienie się sandacza nawet do połowy głębokości wody. Przy silnym zanieczyszczeniu wody znaleźć go można na miejscach płytkich tuż przy brzegu. Trzeba mieć to na uwadze przy ustalaniu zastawienia przynęty.

Łowienie sandacza na spinning wymaga dużej wprawy w prowadzeniu przynęty dostatecznie głęboko w miejscach na ogół obfitujących w zaczepy. Trzeba liczyć się przy tym ze stratą wielu sztucznych przynęt.

 Najczęściej poławia się tę rybę na żywca. Sprzęt musi by ć niezwykle delikatny, gdyż sandacz przejawia dużą podejrzliwość w stosunku do podawanej mu przynęty.

 Jako przynęt używamy małych rybek, nie przekraczających 608 cm (kiełbi, uklei). Po uchwyceniu żywca , sandacz trzyma go delikatnie w pysku, odpływa na kilka metrów, staje i zaczyna rybkę połykać od strony ogona (odwrotnie niż szczupak). Za chwilę sandacz przesunie się dalej, przez ten czas na żyłce powinien być luz aby nie odczuł on oporu. Dopiero gdy ruszy z drugiego postoju, należy zacinać. 

 Niezwykłe wyniki połowu można uzyskać, łowiąc na martwą rybkę, filet. Przynęta ta musi leżeć na dnie.

  Najlepszą porą roku jest jesień. Pora dnia to noc. Sandacze wychodzą z głębin w przybrzeżne parte jeziora po zmroku.

   Standardowe przynęty spinningowe jak woblery, twistery, rippery, błystki wahadłowe. Charakterystyczną przynętą sandaczową jest kogut. Ponadto małe ryby żywe lub martwe. Nie pogardzi też pękiem rosówek.