Budowa zewnętrzna: Ciało wygrzbiecone, ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Krawędź brzucha, pomiędzy płetwami brzusznymi a odbytową, w postaci kila. Początek nasady płetwy grzbietowej wyraźnie przesunięty do tyłu w stosunku do nasady płetw brzusznych. Otwór gębowy wąski, skośnie skierowany ku górze. Oczy złociście lśniące (znak rozpoznawczy w stosunku do bardzo podobnej płoci). Duże koliste łuski, 40-43 wzdłuż linii bocznej. W płetwach piersiowych po 16-17 promieni, w grzbietowej 10-12, a płetwa odbytowa ma ich 12-14. Zęby gardłowe dwurzędowe. Grzbiet i wierzchnia część głowy zielonoszare do zielonobrązowych, boki jaśniejsze, o mosiężnym połysku. Strona brzuszna ubarwiona srebrzyście. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa pomarańczowe do krwistoczerwonych, u nasady w kolorze od brązowawego do szarego.
Długość 20-30 cm, maksymalnie 45 cm.
Występowanie: na terenie całej Polski - w rzekach, starorzeczach, zbiornikach zaporowych, jeziorach, gliniankach, wyrobiskach pożwirowych, stawach.
Tryb życia: Ryba stadna, przebywająca zwykle pod powierzchnią wody wśród roślinności strefy przybrzeżnej. Tarło od kwietnia do maja. Kleista ikra o średnicy 1,5 mm, składana jest na roślinności wodnej. Okres inkubacji trwa 3 do 10 dni.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: 15 cm.
Limit dzienny: 5 kg.
Zanęta
Do zanęcenia stada wzdręg często wystarczy rzucić kilka kromek chleba. Gdy powierzchnia jeziora jest gładka, łatwo dostrzec stado żerujących wzdręg wtedy zanęta jest zbędna. Do nęcenia największych sztuk polecam kukurydzę z chlebem oraz ciasta.
Przynęta
Najlepszą przynętą są białe i czerwone robaki. Duża wzdręga nie pogardzi przynętami roślinnymi jak kukurydza, pszenica czy pęczak oraz wszelkie ciasta.


